Службени гласник 2024
Тата је књига сјећања која прераста у портрет једне послератне генерације. Роман о одрастању у тешким условима, трагање за властитим пореклом и породицом. Након романа Мосбургерови, у којем је централна фигура ауторкина бака, Моника Хелфер наставља породичну причу, дирљиво, живо и убедљиво, пребирајући по својим и туђим сећањима како би на најбољи начин расветлила лик оца.
Паметан човек који никада није остварио свој потенцијал, човек с протезом за ногу, одсутан, удовац, пензионер, љубитељ књижевности. Моника Хелфер посматра очев живот из различитих углова и приповеда о властитом детињству и младости. О огромном простору у библиотеци дома за опоравак жртава рата на планини, о сиромаштву и животу у скромним условима. „ Све је било добро. Све је било добро на безмало злобан начин.“
„Толико смрти, али и толико живота – ко чита књиге Монике Хелфер сагледава овоземаљски живот у свој његовој жестини, али њени романи, упркос томе, не остављају читаоца у потиштеном расположењу. Са романом Тата ауторка још једном доказује да је права чаробница речи.“
„Овај невелики роман је пропутовање кроз све оно за шта је обично потребно много књига. Кроз чежњу до сентименталности, на којуи се надовезују неспутана ведрина и дубока туга. Читајући ову књигу спознајемо да се тајна сећања можда крије у искривљеној и помереној слици стварности и да је одбијање да се држи искључиво чињеница оно што чини елеганцију приповедања Монике Хелфер.“
„Последњи дирљиви израз љубави…“